تجزیه عوامل مؤثر بر تغییرات انتشار آلودگی دی اکسیدکربن در زیربخش های صنعتی ایران

به ­منظور کاهش میزان انتشار گاز­های گلخانه ­ای، شناخت عوامل مؤثر بر تغییرات انتشار آن­ها امری ضروری است. یکی از مهم­ترین گاز­های گلخانه ­ای گاز دی­ اکسیدکربن است که بخش صنعت با دارا بودن سهمی در حدود بیست درصد، نقش عمده ­ای در تولید آن دارد. از همین ­رو، مطالعه ­ی حاضر با استفاده از تکنیک تجزیه شاخص به بررسی عوامل اصلی انتشار دی­ اکسیدکربن در زیربخش­ های صنعتی ایران (در سطح کدهای دو رقمی isic) طی سال­های 1379- 1386 می ­پردازد. برای این منظور با به­ کارگیری روش جمعی lmdi، عوامل مؤثر در تغییرات انتشار دی ­اکسیدکربن در زیربخش­ های صنعتی ایران، به پنج عامل اثر فعالیت، اثر ساختاری، اثر شدت انرژی، اثر ترکیب سوخت و اثر ضریب انتشار تجزیه می ­شوند. نتایج حاصله نشان می ­دهد که عامل اصلی افزایش انتشار دی­ اکسیدکربن در زیربخش ­های صنعتی ایران، اثر فعالیت بوده است و در نقطه مقابل اثر شدت انرژی تأثیر قابل ­توجهی در کاهش انتشار دی ­اکسیدکربن داشته است. این در حالی است که اثر ساختاری نتوانسته تأثیر قابل ­توجهی در کاهش انتشار دی ­اکسیدکربن داشته باشد. بنابراین به­ منظور جلوگیری از افزایش انتشار آلودگی دی ­اکسیدکربن، ضمن اعمال سیاست­ های تشویقی جهت افزایش بهره­ وری انرژی و تغییرات ساختاری به سوی صنایع پاک، می­ بـایست افزایش سهم گاز طبیعی و ارتقاء کیفیت سوخت ­ها در اولویت برنامه ­های توسعه اقتصادی قرار گیرد.